پرتو اصلی و پرتو انتهایی یک جرثقیل سقفی چه رابطه‌ای با هم دارند؟

در ساختار اصلی یک جرثقیل، پل اصلی و دستگاه‌های انتهایی اجزای اصلی جدایی‌ناپذیر هستند. از طریق اتصال دقیق و عملکرد هماهنگ، آنها به طور مشترک وزن تجهیزات را تحمل کرده و بارهای عملیاتی را منتقل می‌کنند و این امر باعث ایجاد پایداری و ایمنی در هنگام انجام عملیات بلند کردن می‌شود. در ادامه به طور مفصل به رابطه نزدیک این دو عنصر از دو دیدگاه اتصال ساختاری و تقسیم بندی عملکردی پرداخته می‌شود:

اتصال ساختاری: اتصال دقیق یک "قاب تحمل‌کننده بار" را برای تجهیزات شکل می‌دهد

روش اتصال و موقعیت‌یابی: قفسه‌های انتهایی در هر دو انتهای تیر اصلی قرار دارند و به‌صورت دقیق از طریق فلنج‌ها با انتهای تیر اصلی اتصال می‌شوند. فلنج‌های مطابق در انتهای تیر اصلی جوش داده می‌شوند. پس از اینکه فلنج‌های هر انتهای تیر انتهایی با فلنج‌های تیر اصلی درگیر شدند، با پیچ‌های با مقاومت بالا محکم می‌شوند. در هنگام اتصال، میزان تختی فلنج و نیروی کشش پیچ‌ها باید به‌دقت کنترل شود تا اتصالی محکم و بدون شکاف حاصل شود و از جابه‌جایی نسبی تحت بار جلوگیری شود. این روش اتصال نه تنها بارهای عمودی را منتقل می‌کند، بلکه ضربه‌های افقی ناشی از عملیات را نیز تحمل می‌کند و سازه‌ای یکپارچه در بین تیر اصلی و قفسه‌های انتهایی ایجاد می‌کند.

2. همپوشانی ساختاری: تیر اصلی معمولاً یک سازه جعبه‌ای یا I شکل است که از ظرفیت باربرداری طولی تأکید می‌کند و مکانیسم قرقره و بارهای بلند شونده را پشتیبانی می‌کند. دو انتهای سازه نیز به شکل جعبه‌ای یا سازه‌های ساده شده هستند. علاوه بر اتصال به تیر اصلی، این قسمت‌ها نیازمند سوراخ‌های ماشین‌کاری شده در جان برای نصب مجموعه چرخ‌های مکانیسم قرقره می‌باشند. این طراحی ساختاری مکمل، نه تنها ادغام عملکردی "باربرداری طولی و حرکت جانبی" را محقق می‌کند، بلکه از طریق اتصال صلب، مقاومت پیچشی و خمش جانبی سازه کلی را نیز افزایش می‌دهد و از تغییر شکل قاب در حین عملیات جلوگیری می‌کند.

تقسیم‌بندی عملکردی: پشتیبانی همکارانه برای "عملیات و تحمل بار" تجهیزات

۱. تیر اصلی: قلب باربرداری و نگهداری از قرقره: تیر اصلی «هسته باربرداری طولی» تجهیزات است و سه عملکرد اصلی را انجام می‌دهد: اول، تحمل وزن مکانیسم قرقره به‌صورت مستقیم و فراهم‌کردن پشتیبانی پایدار برای حرکت جانبی قرقره در طول مسیر تیر اصلی؛ دوم، تحمل فشار عمودی بار برداشته‌شده و انتقال آن بار به دو دستگاه انتهایی از طریق استحکام سازه خود. ظرفیت باربری تیر اصلی به‌صورت مستقیم تعیین‌کننده حداکثر ظرفیت بلندکردن و پایداری عملیاتی تجهیزات است.

2. دِندانه یا انتهایی دستگاه: اتصال افقی و مکانیزم محرکه دستگاه: دِندانه یا بخش انتهایی دستگاه به عنوان «مرکز اتصال و حرکت جانبی دستگاه» عمل می‌کند و دو عملکرد اصلی دارد: اول، این بخش به عنوان پلی بین تیر اصلی و مکانیزم دِندانه عمل می‌کند و بار عمودی (شامل وزن خود دستگاه و بار بالا برده شده) را از تیر اصلی به مجموعه چرخ‌ها منتقل می‌کند، تا این بار به ریل کارخانه اعمال شود. دوم، این بخش شامل اجزای محرکه مکانیزم دِندانه (مانند موتور و کاهنده سرعت) می‌باشد. این موتورها با به حرکت درآوردن چرخ‌ها، کل دستگاه را در راستای طولی روی ریل کارخانه جابجا می‌کنند و امکان بالابری در محدوده وسیعی را فراهم می‌کنند.

همافزونی عملکردی: در عملیات بلند کردن، بار توسط مکانیسم دریفت به وسیله داربست به تیر اصلی منتقل می‌شود. تیر اصلی سپس بار را به دو انتهای داربست منتقل می‌کند. داربست‌های انتهایی بار منتقل شده از تیر اصلی را تحمل می‌کنند و در عین حال از طریق مکانیسم دهانه، باعث حرکت همگام تیر اصلی و داربست می‌شوند و انتقال طولی بار را فراهم می‌کنند. حرکت جانبی داربست روی تیر اصلی، همراه با حرکت طولی دهانه روی مسیرها، در نهایت امکان دستکاری دقیق سه‌بعدی بار را فراهم می‌کند. این همافزونی عملکردی از "بار تیر اصلی + محرک تیر انتهایی" منطق اصلی عملیات کارا و مؤثر جرثقیل‌های سقفی است.